Drożdże to żywy organizm, który działa jako środek spulchniający. W odpowiednim środowisku będą rosnąć i rozmnażać się, uwalniając pęcherzyki dwutlenku węgla podczas fermentacji i powodując zwiększenie objętości ciasta. Poza zapewnieniem pizzy lekkiej tekstury, proces fermentacji dodaje jej również głębszych, bardziej złożonych nut smakowych – tak charakterystycznych dla dobrych pizzerii.

Zanim zaczniesz robić ciasto, zawsze warto sprawdzić, czy drożdże nadal są aktywne. Jeśli nie będą, ciasto na pizzę może nie wyrosnąć. Po pierwsze, sprawdź datę ważności drożdży i wyrzuć je, jeśli minęła. Warto dodatkowo wyrobić sobie nawyk sprawdzania lub testowania drożdży przed dodaniem ich do pozostałych składników. Aby to zrobić, przełóż je do małej miski z letnią wodą i szczyptą cukru oraz wymieszaj, aż się połączą. Pozostaw na pięć do dziesięciu minut. Jeśli drożdże są aktywne, mieszanina zacznie bulgotać i się pienić, co oznacza, że można jej użyć. W przeciwnym wypadku – gdy nic się nie zadzieje – oznacza to, że drożdże są nieświeże i nie powinno się ich wykorzystywać.

Podczas pracy z drożdżami upewnij się, że ściśle przestrzegasz przepisu i dodaj ich dokładnie tyle, ile jest określone. Zbyt mała ilość spowoduje, że ciasto nie wyrośnie wystarczająco a spód do pizzy będzie miał mało smaku. Z kolei, jeśli dodasz ich za dużo, ciasto może nadmiernie fermentować, co poznasz po zbyt gwałtownym wyrastaniu lub kwaśnym zapachu i przypominającym alkohol posmaku (drożdże wytwarzają alkohol podczas fermentacji).

Wyrastanie ciasta na pizzę to etap, w którym pozwalasz mu odpocząć i wyrosnąć przed upieczeniem,  dzięki pracy drożdży. Ma kluczowe znaczenie dla uzyskanej później struktury wypieku i jego smaku.

Najlepiej pozostawić ciasto w misce przykrytej czystą ściereczką lub gazą, w temperaturze pokojowej i miejscu wolnym od przeciągów. Jeśli pomieszczenie jest bardzo ciepłe, drożdże będą działać szybciej a wyrastanie ciasta zajmie mniej czasu. Natomiast w chłodniejszych warunkach, może być konieczne danie mu więcej czasu, niż sugeruje przepis – ważne, aby podwoiło swoją objętość. Jednak uważaj, żeby nie zostawić ciasta do wyrastania zbyt długo. Nie tylko wpłynie to na jego smak (drożdże przekształcą cały cukier w cieście w alkohol i będzie kwaśne), ale też na strukturę, która zostanie naruszona i może się zapadać. 

Jeśli masz Titanium Chef Patissier XL lub Cooking Chef XL, skorzystaj z automatycznego programu wyrastanie ciasta, który ustawi podgrzewanie misy do optymalnej temperatury, a nawet poinformuje Cię, kiedy będzie gotowe.

Wyrabianie ciasta ma na celu jego napowietrzenie, a w efekcie rozwinięcie siatki glutenowej, dzięki czemu zyska elastyczną strukturę. 

Jeśli robisz to ręcznie, przełóż ciasto na lekko posypany mąką blat lub stolnicę i dolną częścią dłoni zacznij je naciskać oraz wałkować na całej powierzchni. Następnie zbierz ciasto do środka i zacznij od nowa, powtarzając cały proces, aż ciasto będzie gładkie i rozciągliwe oraz utrzyma swój kształt. Uważaj, aby nie wyrabiać go zbyt długo, bo może stać się twarde i kruche. Wystarczy pracować z nim około 5 minut.

Twój robot planetarny Kenwood będzie bardzo pomocny przy wyrabianiu ciasta na pizzę. Wyręczy Cię w tym zadaniu, dzięki czemu możesz zając się czymś innym, podczas gdy urządzenie wykona całą ciężką pracę. Wszystkie nasze roboty planetarne są standardowo wyposażone w specjalnie zaprojektowany, spiralny hak do zagniatania ciasta, który z powodzeniem naśladuje ręczne zagniatanie i podnosi bez trudu ciężkie masy. Cooking Chef XL został nawet wyposażony w automatyczny program zagniatania ciasta. Wystarczy, że dodasz składniki do misy i pozwolisz maszynie zająć się resztą. Aby sprawdzić, czy ciasto jest wystarczająco zagniecione, wciśnij w nie palec – powinno szybko wrócić do swojej formy.

Możesz też przeprowadzić test szyby. Oderwij odrobinę ciasta i delikatnie rozciągnij między palcami. Jeśli uda Ci się je rozciągnąć bardzo cienko – do tego stopnia, że możesz prawie przez nie patrzeć bez rozrywania go, jest gotowe.  

Przy komponowaniu dodatków do swojej pizzy możesz wykazać się kreatywnością i eksperymentować z różnymi kombinacjami – od klasycznej margherity z pomidorami, mozzarellą i świeżą bazylią, po  propozycje z innymi włoskimi wędlinami, np. prosciutto crudo czy cotto, salsiccię, nduję lub polskimi wyrobami (najlepiej swojskimi), aż po ulubione warzywa (świeże, pieczone lub karmelizowane), ryby oraz sery – w tym obłędną burratę. Zarówno w wersjach mięsnych, jak i wegetariańskich możesz zamienić tradycyjny sos pomidorowy np. na pesto z ulubionych składników. 

W przypadku klasycznej pizzy zacznij od równomiernego rozprowadzenia domowego sosu pomidorowego na cieście. Następnie posyp je serem i ułóż wybrane dodatki. Staraj się nie przesadzić z ich liczbą, aby nie przeciążyć pizzy. Nadmiar składników sprawi, ze całość będzie zbyt wilgotna i ciasto straci chrupkość. Postaw na prostotę, w przypadku włoskiej kuchni – mniej znaczy więcej!

Mamy nadzieję, że nasze wskazówki zainspirują Cię do aromatycznych eksperymentów rodem z profesjonalnej pizzerii. Nasz przepis na klasyczną pizzę z w stylu neapolitańskim pokazuje, jak łatwo zrobić perfekcyjne ciasto w robocie planetarnym, z kilku podstawowych składników, które często masz w domu. Buon appetito!